بررسي پايايي آزمون‌هاي عملكردي زانو در افراد مبتلا به سندرم درد كشككي- راني

چکیده مقدمه: سندرم درد كشككي- راني واژه كلينيكي شايعي جهت توصيف شرايط پاتولوژيك درد موجود بين کشکک و كنديل‌هاي ران است. هدف پژوهش حاضر، بررسي پايايي آزمون‌های عملکردي زانو در افراد مبتلا به سندرم درد كشككي- راني بود. مواد و روش‌ها: جهت اجرای این پژوهش، 15 آزمودنی مبتلا به درد کشكکي- راني و 17 آزمودنی بدون درد کشککی- رانی انتخاب شدند و آزمون‌های عملکردی پرس تک‌پايي، پايين آمدن از پله، Squat (چمباتمه زدن) يك‌طرفه و جهش محوري بر روی آن‌ها اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌هاي آماري آزمون همبستگي Pearson، t زوج و مستقل و ضريب همبستگي درون گروهي ((ICC استفاده گردید (05/0 ≥ α). یافته‌ها: پايايي آزمون‌هاي عملکردي مورد استفاده در این تحقیق در دامنه 79/0 تا 94/0 قرار داشت. در افراد داراي درد کشكکي- راني در تکرار تعداد آزمون‌ها، به جز چمباتمه، اختلاف معنی‌داري یافت شد (01/0 = P). همبستگي معنی‌داري بين چهار آزمون عملکردي، به جز چمباتمه، با درد وجود داشت. شاخص تقارن عضوي (LSI) در گروه اول 80 و در گروه دوم 97 درصد گزارش گردید. در آزمون‌هاي عملکردي پايايي بالايي به دست آمد که با تغييرات درد همبستگي داشت. بحث: با توجه به این که آزمون‌های بررسی شده در این تحقیق دارای پایایی بالایی بودند، از این رو توصیه می‌شود که از این آزمون‌ها برای ارزیابی افراد مبتلا سندرم درد کشککی- رانی استفاده گردد. کلید واژه‌ها: پايايي، زانو، درد کشککي- راني.